عزیزالله فتحی، نام تولیدکنندهای که مزه فقر و سختیهای زندگی در مناطق عشایری را چشیده و پلههای ترقی را یکی یکی طی کرد.
او در یک خانواده مذهبی و سنتی به دنیا آمد و بعد از تحصیل در مقطع ابتدایی، برای دوران راهنمایی و متوسطه ه شهر لنده آمد؛ مقطع لیسانس و فوق لیسانس را در رشته مدیریت سپری کرد و نهایتا بعد از اداره پست و سازمان اداری و استخدامی کشور، در ادارهکل تأمین اجتماعی استان کهگیلویه و بویراحمد مشغول به کار شد.
همه چیز او مثل دنیای بیرمق و حقوق کارمندی سایر همکارانش میگذشت تا اینکه یک گزارش از رسانهها زندگی او را متحول کرد.
فتحی با دیدن گزارشی از گلخانهها به گلرز علاقه پیدا کرد و فردای همان روزی که این اطلاعات را دریافت کرده بود به یک گلخانه گل رز در یاسوج رفت تا مسیر زندگیاش کاملا از پشت میزنشینی اداری به میدان تولید تغییر کند.
او بلافاصله با هر آنچه از کارمندی و پسانداز داشت، در سال ۸۶ زمینی پنج هزار و ۳۰۰ متری در اطراف شهر یاسوج خریداری کرد و گلخانهای در آن بنا کرد.
این تولیدکننده گلرز که اشتهای رشد و ترقی و کمک به اشتغالزایی و اقتصاد استانش سیریناپذیر بود، به این میزان گلخانه اکتفا نکرد و با بیخوابی و شب و روز کار کردن آن را به پنج هکتار رساند.
کاری که حدود ۱۰۰ میلیارد ریال سرمایهگذاری بود و تنها از یک سوم آن تسهیلات بانکی بود.
او خیلی سریع هنر مدیریت را به کار گرفت و بر کاری که شروع کرده بود مسلط شد تا نام عزیزالله فتحی در مسیر اعتلای کشور عزیز ایران بدرخشد و سربازان عرصه تولید و سازندگی در این مملکت از خدمات و ثمره تلاشهای او بهره ببرند.
شرکت نگین فلات آریا را تأسیس کرد و به تولید و تکثیر انبوه پایههای گل رز پرداخت؛ کاری که قبل از آن کاملا به کشورهای خارجی وابسته بود اما در سال ۸۸ دانش بومی آن با آزمون و خطاهای این سرمایهگذار ریسکپذیر و پرداخت هزینههای فراوان، پیدا شد و فتحی این چایههای بومی گلرز را نه تنها در اختیار همکارانش قرار داد بلکه این دستاورد را به استانهای اصفهان و فارس هم صادر کرد.
این کار او به سراسر کشور تعمیم داده شد و بعد از آن، هزینههای تولید گلرز در ایران به یک سوم رسید و وابستگی به خارج از کشور نیز تقریبا قطع شد.
شرکت نگین فلات آریا در حال حاضر بیش از ۶۰ درصد نیاز گلخانهداران گلرز کشور را با دانش بومی تأمین میکند.
او بعد از آن در اتحادیه گلخانهداران شهرستان بویراحمد عضو شد، رئیس آنجا شد وبا فعالیتهای خوب و مؤثرش مورد اعتماد دیگر همکارانش قرار گرفت و رئیس اتحادیه گلخانهداران کهگیلویه و بویراحمد شد.
هیچ کارشناسی نقش بیبدیل عزیزالله فتحی و عباسعلی موسوی را در رشد تولید گلهای شاخه بلندی از روزهای نخست تولید تا مرز ۱۸ میلیون شاخه فعلی انکار کند.
او بعد از عباسعلی موسوی که در راه تولید این استان موی سپید کرده، دومین تولید کننده گلرز این استان بود؛ عملکرد این دو پیشکسوت عرصه تولید به گونهای بود که راه برای ورود دیگر سرمایهگذاران هموار شد و بعد از آنها ۳۲ گلخانه دیگر در حوزه گلرز با حمایتهای آنان فعال شد و این یک عملکرد روشن است.
حالا عزیزالله فتحی یک تولیدکننده صاحب حرف و سبک در کشور شده است؛ از سال ۸۶ که کارش را در جبهه تولید آغاز کرد، پله پله جلو آمد و از آنجا که رشته تحصیلیاش مدیریت بود، به خوبی از پس ریز و بمهای دشوار تولید برآمد.
او که با سه کارگر شروع کرده بود، اکنون بیش از ۷۰ نفر را مستقیما استخدام و ۱۵۰ نفر را غیرمستقیم صاحب کار کرده است.
تولیدش از مرزهای استان کهگیلویه و بویراحمد در گل رز فراتر رفت و تولید انبوه پایههای گلرز او آوازه ملی پیدا کرد.
موفقیت عزیزالله فتحی به همین موارد ختم نشد؛ او پنج عنوان تولیدکننده برتر استانی را کسب کرد و در سال ۹۰ در یک موفقیت افتخارآمیز، کارآفرین برتر کشور شد.
او امسال نیز تولیدکننده برتر ملی شد و در مراسمی با حضور مسئولان ارشد دولت، مورد تقدیر و تجلیل گرفت.
آنچه این تولیدکننده گلرز را به یک مدیر موفق تبدیل کرده است فقط کسب این عناوین ملی و استانی نبود بلکه سختیهای کار در استان محروم کهگیلویه و بویراحمد این موفقیتهای او را افتخارآمیز کرده است.
فتحی در استانی به یک تولیدکننده بزرگ کشوری تبدیل شد که ۸۰ درصد مواد اولیه کارش را وابسته به خارج بود، بازار فروشی نداشت و هزینه تمام شده محصول در این استان قابل توجه با سایر استانها نبود.
این سرمایهگذار و تولیدکننده برتر کشور، نخستین تولیدکننده انبوه پایههای گلرز به صورت قلمه و پیوند شد تا خود و همکارانش را از وابستگی به کشور هلند نجات دهد.
او به واسطه همین فعالیتهای مؤثر ابتدا نائب رئیس اتحادیه سراسری تعاونیهای گل و گیاه، محصولات گلخانهای، صنایع و خدمات وابسته شد و از ابتدای امسال در موفقیتی افتخارآمیز به مدیرعاملی این اتحادیه مهم در کشور رسید.
این فرزند شایسته استان کهگیلویه و بویراحمد که روزی برای سرپا نگهداشتن واحد تولیدی خودش تلاش میکرد اکنون به جایگاهی رسید که برای همه تولیدکنندگان گلخانهای کشور و همه ۱۵۰ هزار فعال این حوزه و صنایع و خدمات وابسته به آن تلاش و تصمیمگیری میکند.
او اکنون دغدغههای بزرگتری دارد و در تلاش است تا موازیکاریهای تشکلها، اختلافات درون و برون وزارتخانهای، تعدد تشکلها و دستگاههای متولی و عدم هماهنگی وزارتخانههای جهاد کشاورزی و تعاون، کار و رفاه اجتماعی را به حداقل برساند تا در امر تولید گلرز به نقطهای برسیم که تولیدکننده سود ببرد، واسطههای به جای حذف شدن، مدیریت شوند و مصرفکنندهها هم راضی باشند.
سیستم یکپارچه تولید، فروش و صادرات راه بیفتد و رشد متوازن بخش کشاورزی و مطابق با سیاستهای اقتصاد مقاومتی در تولید محصولات گلخانهای محقق شود.
رسیدن به نقطه صادرات گلرز به کشورهای خارجی هدفگذاری کوتاه مدت عزیزالله فتحی در مسئولیت جدید است؛ کارهای سختی که اگر موفق به انجام آنها شود، اتحادیه سراسری تعاونیهای گل و گیاه به جایگاه واقعی خود نزدیک میشود.
